1997 yılı Temmuz ayının 1.'de Körfez Eczanesini devir alıp, mesleğime başladım. Yüzyılın depremi diye adlandırılan Marmara Depremi (1999) olduğunda 10 günlük evli ve balayındaydım. Depremin 2. günü ilçeme geldiğimde hayalet bir ilçe ile karşılaştım. Herkes dağlardaydı. Şu an ki diş hastanesinin olduğu yerde bir seyyar eczane açmam o anki yöneticilerimiz tarafından söylendi. 6-7 un çuvalına ilaçlarımı doldurup Zülfikar Polikliniğine çıktım ve görevime başladım. Tüm eczaneler ve sağlık ocakları kapalıydı. Burada 9 gün boyunca tek eczacı olarak görev yaptım. Gelen hastalara ilaçlarını ücretsiz verdim. Körfez Belediyesi Tütünçiftlik binası, tapu dairesi ve sağlık ocağı kullanılamaz haldeydi. Üniversiteden eczacı arkadaşlarım bana İstanbul'da eczane açmam için yer bulma yarışına girmişlerdi. Eczanemin yarısı beş katlı bir binanın çökmesiyle kullanılmaz bir haldeydi. Ya gidecek, ya kalacaktım. Ben kalmayı seçtim. 3 ay içinde molozlar kaldırılmış duvarlar yeniden örülmüştü. Körfez Halk Bankasından çektiğim kredi ile prefabrik bir sağlık ocağı yaptırdım. Bu esnada vefat eden rahmetli Dr. Hüseyin Naz'ın ismini yapılan sağlık ocağına verdim. Benden başka 2 eczane daha can suyuna kavuşmuş oldu. Bu sağlık ocağı ne ilk ne de son yapacağımız eser olacaktı... |
FOTO ARŞİVİ 
